الهجران عقوبت العشق

سلام 

​

حدودا 10 سال پیش و زمانی که راهنمایی بودم ، با وبلاگ نویسی آشنا شدم.

 اون موقع ها فضا خیلی متفاوت بود ؛ شبکه های اجتماعی به گستردگی و فراگیری امروز نبود و نهایت ارتباط ما به #یاهو_مسنجر یا #فیس_بوک ( البته اونم یواشکی) منتهی میشد!

فضای وبلاگ نویسی من هم البته خیلی متفاوت بود، سرشار از شور دوران نوجوانی ، پر از #کپی_پیست ! بی دغدغه و فارق از هر جایی مینوشتم و خب مهم ترین بخشش این بود که برای شرکت در #مسابقات_وبلاگ_نویسی مطالبی رو کپی پیست میکردم که شاید تا همین الانشم نمیدونم چی هستن!

​

امروز اما نه فقط برای مرور خاطرات که برای ثبت خاطراتم وبلاگ رو انتخاب کردم. چون معتقدم همونطور که یک روز فیس بوک شده بود #الهه_ارتباطات ! یکروز #ویچت و یکروز #لاین و #وایبرو .  و همشون به سمت فراموشی رفتن ، [به عقیده من البته ] مطمئنا چنین سرنوشتی در انتظار #تلگرام و #واتس_اپ و حتی #اینستاگرام هم خواهد بود.[و حتی پیام رسان های داخلی نظیر بله و ایتا و سروش و .] اما، وبلاگ موندگاره.هستش تا هستی و بنویسی و برگردی بهشون نگاه کنی.

مزیت های دیگه ای هم داره ، ولی خب قرار نیس حوصلتونو سر ببرم.

راستی ؛ هنوز که به فراموشی سپرده نشده ؛ پس اینستا و تلگرام و بله منو هم دنبال کنید.

میم.رِ 98.9.25